येशू बरे करतो – त्याचे राज्य प्रकट करतो

राजस्थानच्या, मेहंदीपूरजवळील, बालाजी मंदिराची ख्याति आहे की तेथे दुरात्मे, भुते, प्रेत किंवा पिशाच्च यांनी पीड़ित लोकांना बरे केले जाते जे लोकांना त्रास देतात. हनुमानजी (बाल स्वरूपात भगवान हनुमान) यांना बालाजी, किंवा बालजी असेही म्हणतात. त्याचे बालाजी मंदिर किंवा मंदिर, दुरात्म्यांनी पीडित लोकांसाठी, तीर्थ किंवा तीर्थस्थान आहे. दररोज, हजारो यात्रेकरू, भक्त आणि आत्मिकरित्या गांजलेले लोक तीर्थ यात्रा करून अशा सर्व आत्मिक पछाडण्यापासून बरे होण्याच्या आशेने मंदिरास भेट देतात. या बालाजी किंवा हनुमान जी मंदिरात भूतग्रस्त आणि भुताटकी, समाधी आणि भूते काढणे सर्वसामान्य आहे आणि अशाप्रकारे मेहंदीपूर बालाजी तीर्थस्थान आहे जे दुरात्म्यांपासून सामर्थ्यपूर्ण मुक्तता देऊ शकते असे मानले जाते.

अनेकप्रकारच्या वेगवेगळ्या आख्यायिका आहेत परंतु त्या म्हणतात की हनुमानाने त्या ठिकाणी प्रतिमेत स्वतःला प्रकट केले आहे, म्हणून हनुमानजीच्या स्मरणार्थ तेथे मंदिर बांधले गेले. असे वृत्त आहे की श्रीमेहंदीपूर बालाजी मंदिर येथे लोक समाधी अवस्थेत, संमोहन अवस्थेत असतात आणि सुटकेच्या प्रतीक्षेत त्यांना भिंतींना बांधून ठेवण्यात येते. बालाजीचे दिवस म्हणजे मंगळवार आणि शनिवार त्या दिवशी भाविक जास्त संख्येने येतात. आरती, किंवा पूजेच्या वेळी, भूतग्रस्तांचा आक्रोश ऐकू येतो, आणि लोक आग पेटवितात आणि त्यांना समाधी अवस्थेत वाटेल तसे नाचताना पाहता येते.

वेद पुस्तकांमध्ये भुते आणि दुरात्मे

खरोखर संपूर्ण इतिहास काळात दुरात्म्यांनी लोकांना त्रास दिला आहे. का? ते कोठून येतात?

वेद पुस्तक (बायबल) स्पष्ट करते की सैतान, ज्याने अरण्यात येशूची परीक्षा घेतली होती, अनेक पतीत दूतांचा पुढारी आहे. पहिल्या मानवांनी सर्पाचे ऐकले, तेव्हापासून या दुरात्म्यांनी लोकांस गांजले आहे व त्यांना नियंत्रित केले आहे. जेव्हा पहिल्या मानवांनी सर्पाचे ऐकले, तेव्हा सत्य युग संपुष्टात आले आणि आम्ही त्याला आमच्यावर ताबा ठेवण्याचा आणि आम्हास गांजण्याचा अधिकार दिला.

येशू आणि देवाचे राज्य

येशूने देवाच्या राज्याविषयी अधिकारवाणीने शिकविले. त्याच्याजवळ तो अधिकार होता हे दाखविण्यासाठी त्याने लोकांस गांजणारी दुरात्मे, पिशाच्चे  व भूते काढली.

येशू भूतग्रस्तास बरे करतो

येशूने भूत-पिशाच्चांचा अनेकदा सामना केला. जरी शिक्षक म्हणून तो सुप्रसिद्ध असला, तरीही त्याने दुरात्म्यांनी पीडित असलेल्या लोकांना बरे केल्याची शुभवर्तमानात नोंद आहे. येथे अशा या पहिल्या आरोग्यदानाविषयी लिहिलेले आहे :

21 येशू व त्याचे शिष्य कफर्णहूमास गेले. लगेच येणाऱ्या शब्बाथ दिवशी येशू सभास्थानात गेला आणि लोकांना त्याने शिकविले.
22 त्याच्या शिकवणुकीने ते चकित झाले, कारण येशू नियमशास्त्राच्या शिक्षकांप्रमाणे शिकवीत नव्हता, तर त्याला अधिकार असल्यासारखा शिकवीत होता.
23 त्यांच्या सभास्थानात एक भूतबाधा झालेला मनुष्य होता, तो एकदम मोठ्याने ओरडला,
24 आणि म्हणाला, “नासरेथच्या येशू, तुला आमच्याकडून काय पाहिजे? तू आमचा नाश करावयास आला आहेस काय? तू कोण आहेस हे मला माहीत आहे, देवाचा पवित्र असा तू आहेस.”
25 परंतु येशूने त्याला अधिकारवाणीने म्हटले, “शांत राहा व याच्यातून नीघ.”
26 नंतर अशुद्ध आत्म्याने त्याला पिळले व तो मोठ्याने ओरडून त्याच्यातून बाहेर गेला.
27 आणि लोक आश्चर्यचकित झाले, व एकमेकांस विचारू लागले, “येथे काय चालले आहे? हा मनुष्य कही तरी नवीन शिकवीत आहे. आणि तो अधिकाराने शिकवीत आहे. तो दुष्ट आत्म्यांना आज्ञा करतो आणि ते त्याचे ऐकातात!
28 मग येशूविषयीची बातमी ताबडतोब गालीलाच्या सर्व प्रदेशात पसरली.

मार्क 1:21-28

शुभवर्तमान नंतर एका आरोग्यदानाचे वर्णन करते जेथे लोकांनी भूतग्रस्त माणसास साखळदंडांनी बांधून ठेवण्याचा प्रयत्न केला, जसे मेहंदीपुर बालाजी मंदिरात करतात, पण हे साखळदंड त्याला बांधून ठेवू शकले नाहीत. शुभवर्तमान त्याचे अशाप्रकारे वर्णन करते

ग ते सरोवराच्या पलीकडच्या बाजूच्या गरसेकरांच्या देशात आले आणि तो नावेतून उतरला तेव्हा
2 लगेच एक दुष्ट आत्मा लागलेला मनुष्य स्मशानातून निघून त्याच्याकडे आला.
3 हा मनुष्य कबरेमध्ये राहत असे. आणि कोणीही त्याला साखळदंडानी सुद्धा बांधून ठेवू शकत नव्हते.
4 कारण पुष्कळदा त्याच्या पायात बेड्या घालून साखळ्यांनी बांधलेले असतानाही त्याने साखळ्या तोडल्या आणि बेड्यांचे तुकडे केले. कोणीही त्याला काबूत आणू शकत नव्हते.
5 तो रात्रंदिवस कबरांतून आणि डोंगरातून मोठ्याने ओरडत असे आणि दगडांनी स्वत:स ठेचून घेत असे.
6 त्याने य़ेशूला दुरून पाहिले तेव्हा तो येशूकडे धावत आला आणि त्याच्यापुढे पडून त्याने त्याला नमन केले.
7 व तो मोठ्याने ओरडून काय पाहिजे? मी तुला देवाची शपथ घालून विनवितो की, मला छळू नकोस.”
8 (कारण येशू त्याला म्हणत होता, “अरे अशुद्ध आत्म्या, या माणसातून नीघ.ʈ)
9 मग येशूने त्याला विचारले, “तुझे नाव काय?”तो मनुष्य येशूला म्हणाला, “माझे नाव सैन्यआहे, कारण आम्ही पुष्कळ आहोत.”
10 त्यांना या हद्दीतून घालवू नये म्हणून. तो मनुष्य येशूला पुन्हा पुन्हा विनवीत होता.
11 तेथे डोंगराच्या कडेला डूकारांचा एक मोठा कळप चरत होता.
12 मग त्या दुष्ट आत्म्याने येशूला विनंति केली आणि म्हणाला, “आम्हांला त्या डुकरांत पाठव म्हणजे आम्ही त्यांच्यात शिरू.”
13 मग त्याने त्यांना तसे करण्यास परवानगी दिली. मग दुष्ट आत्मे त्या मनुष्यातून बाहेर आले आणि त्या डुकरांत शिरले. मग तो दोन हजारांचा कळप टेकडीवरून पळत खाली जाऊन सरोवरात पडला व बुडून मेला.
14 त्या कळापाची राखण करणारे लोक दूर पळून गेले व त्यांनी ही बातमी गावात व शेतात सांगितली, तेव्हा काय झाले हे पाहण्यास लोक तेथे आले.
15 ते येशूकडे आले आणि त्यांनी त्या भूतग्रस्ताला तेथे बसलेले पाहिले. त्याने कपडे घातले होते. तो शुद्धीवर आलेला व ज्याला सैन्य नावाच्या भुतांनी पछाडले होते तो तोच होता हे पाहिले तेव्हा त्यांना भीति वाटली.
16 काही लोक तेथे होते व त्यांनी येशूने काय केले हे पाहिले होते, त्यांनी ज्या मनुष्यात दुष्ट आत्मा होता त्याच्या बाबतीत काय घडले हे इतरांना सांगितले.
17 मग लोक त्याला आमचा प्रांत सोडून जा असे विनवू लागले.
18 येशू नावेतून जात असता पूर्वी भूतग्रस्त असलेल्या मनुष्याने त्याला आपणाबरोबर येऊ द्यावे अशी विनंति केली.
19 पण येशूने त्याला येऊ दिले नाही. तो त्यास म्हणाला, “आपल्या घरी तुझ्या लोकांकडे जा आणि प्रभुने तुझ्यासाठी जे केले ते सर्व सांग. प्रभूने तुझ्यावर कशी दया केली तेही सांग.”
20 मग तो निघाला आणि येशूने त्याच्यासाठी जे काही केले याविषयी दकापलिस येथील लोकांना सागू लागला, तेव्हा सर्व लोकांना आश्चर्च

वाटले.मार्क 5:1-20

मानवदेहात देवाचा पुत्र म्हणून, येशूने रोग्यांस बरे करीत देशभर प्रवास केला, ते जेथे राहत असत तेथे तो गेला. भूतप्रेतांपासून त्यांच्यावर होणाऱ्या त्रासाशी तो परिचित झाला, आपल्या मुखातून निघणाऱ्या वचनाच्या अधिकाराने मात्र त्याने त्यांस बरे केले

येशू रोग्यांस  बरे करतो

मार्च 17,  2020 रोजी, कोरोनाव्हायरसच्या उद्रेकामुळे मेहंदीपुर बालाजी मंदिर अनिश्चित काळासाठी बंद करण्यात आले. दुरात्म्यांपासून बरे करण्यासाठी सुप्रसिद्ध असले तरीही, मेहंदीपुर बालाजीचे भक्त या नवीन संसर्गजन्य रोगास बळी पडू शकतात. येशूने, परंतु, लोकांस केवळ दुरात्म्यांपासून सोडविले नाही, तर संसर्गजन्य रोगांपासून सुद्धा बरे केले. अशा एका आरोग्यदानाविषयी अशाप्रकारे लिहिण्यात आले आहे :

41 येशूला त्याची दया आली. मग त्याने हात लांब केला आणि त्याला स्पर्श केला व त्याला म्हणाला, “मला तुला बरे करावयाचे आहे. तुझा कुष्टरोग बरा होवो.”
42 आणि लगेच त्याचे कुष्ठ गेले व तो शूद्ध झाला.
43 येशूने त्याला सक्त ताकीद दिली व लगेच जाण्यास सांगितले. येशू त्याला म्हणाला,
44 “पाहा, याविषयी कोणाला काहीही सांगू नकोस, परंतु जा आणि स्वत:ला याजकाला दाखव. व स्वत:च्या शुद्धीकरणासाठी मोशेच्या आज्ञेप्रमाणे अर्पण कर. हे यासाठी कर की, तू शुद्ध झाला आहेस याची त्या सवांर्ना साक्ष पटावी.
45 परंतु तो मनुष्य गेला व त्याने मोकळेपणाने सांगण्यास सुरुवात केली व ही बातमी पसरविली. याचा परिणाम असा झाला की, येशूला उघडपणे शहरात जाता येईना. म्हणून तो एकांतवासात राहिला. आणि चोहोबाजूंनी लोक त्याच्याकडे

आले.मार्क 1:40-45

बरे करणारा म्हणून येशूचा नावलौकिक इतका वाढत गेला की लोकांची गर्दी त्याच्याभोवती जमा होऊ लागली, जसे ते बालाजी मंदिर येथे करतात (ते उघडे असताना).

31 नंतर तो गालीलातील कफर्णहूम गावी गेला. तो त्यांना शब्बाथ दिवशी शिक्षण देत असे.
32 ते त्याच्या शिकवणीने आश्चर्यचकित झाले, कारण तो अधिकारवाणीने शिकवीत असे.
33 सभास्थानात एक मनुष्या होता, त्याच्यात अशुद्ध आत्मा होता.
34 तो मोठ्याने ओरडून म्हणाला, “हे नासरेथच्या येशू, तुला आमच्याकडून काय पाहिजे? तू आमचा नाश करावयास आला आहेस काय? तू कोण आहेस हे मला माहीत आहे: देवाचा पवित्र तोच तू आहेस.”
35 येशूने त्याला दटावले आणि म्हटले, “शांत राहा आणि त्याच्यातून नीघ!” तेव्हा त्या अशुद्ध आत्म्याने त्या मनुष्याला जमिनीवर खाली ढकलले व त्या माणसाला काहीही इजा न करता तो बाहेर आला.
36 सर्व जण आश्चर्यचकित झाले व एकमेकांशी बोलू लागले, “हे कोणत्या प्रकारचे शब्द आहेत? अधिकाराने आणि सामर्थ्याने तो अशुद्ध आत्म्यांना आज्ञा करतो व ते बाहेर येतात.”
37 अशा प्रकारे त्या भागात त्याच्याविषयी सगळीकडे ही बातमी पसरली.
38 येशू सभास्थानातून निघून शिमोनाच्या घरी गेला. शिमोनाची सासू अति तापाने आजारी होती. त्यांनी येशूला तिला बरे करण्याविषयी विनवि

ले.लूका 4:38-41

येशू आंधळे, लंगडे, बहिरे लोक बरे करतो

आजच्या प्रमाणेच येशूच्या काळात यात्रेकरू शुद्ध होण्याच्या व आरोग्यप्राप्तीच्या आशेने पवित्र तीर्थक्षेत्रात पूजा करीत. आपण या अनेक आरोग्यप्राप्तीच्या नोंदींपैकी दोनचे अवलोकन करू या :

तर एका यहुदी सणासाठी येशू यरुशलेमला गेला.
2 यरुशलेमात एक तळे आहेत. त्या तव्व्याला लागून पाच पडव्या आहेत. (होत्या) यहूदिभाषेत।त्या तव्वयाला बेथेझाथाम्हणत. हे तळे मेंढरे नावाच्या वेशीजवळ आहे.
3 तव्व्यालगतच्या पडव्यामध्ये अनेक रोगी पडून असत. त्यात काही आंधळे, लंगडे व काही पांगळे होते.
4 कारण की देवदूत वेळोवेळी तव्व्यात उतरुन पाणी हालवीत असे आणि पाणी हालविल्यानंतर प्रथम जो त्यात जाई त्याला कोणताही रोग असेला तरी तो बरी होत असे.
5 तेथे अडतीस वर्षे आजारी असलेला एक रोगी पडून होता.
6 येशूने त्याला तेथे पडलेला पाहिले, तो मनुष्य तेथे बराच काळ पडून असावा हे येशूने ओळखले. म्हणून येशूने त्या मनुष्याला विचारले. “तुला बरे व्हावयाला पाहिजे का?”
7 त्या आजारी मनुष्याने उत्तर दिले, “महाराज, पाणी हालते तेव्हा त्यात घेऊन जाण्यासाठी माझ्याजवळ कोणीच व्यक्ति नाही. सर्वांत अगोदर पाण्यात उतरण्यासाठी मी निघालो की, माझ्या अगोदर दुसराच रोगी पाण्यात उतरतो.”
8 मग येशू म्हणाला, “उठून उभा राहा! आपली खाट उचल आणि चालू लाग.”
9 तेव्हा तो रोगी ताबडतोब बरा झाला, तो आपली खाट उचलून चालू लागला. हे सर्व ज्या दिवशी घडले तो शब्बाथाचा दिवस होता.
10 म्हणून बऱ्या झालेल्या त्या मनुष्याला यहुदी म्हणाले, “आज शब्बाथाचा दिवस आहे. शब्बाथाच्या दिवशी तू आपली खाट उचलून नेणे आपल्या नियमशास्त्राच्या विरुद्ध आहे.”
11 परंतु तो मनुष्य म्हणाला, “ज्याने मला बरे केले, त्यानेच मला सांगितले की, तू आपली खाट उचल आणि चालू लाग.”
12 यहुदी लोकांनी त्या मनुष्याला विचारले. “तुला आपली खाट उचलून चालायला कोणी सांगितले?”
13 परंतु तो कोण होता हे त्या बऱ्या झालेल्या माणसाला माहीत नव्हते त्या ठिकाणी बरेच लोक होते, आणि येशू तेथून निघून गेला होता.
14 त्यानंतर तो मनुष्य येशूला मंदिरात भेटला. तेव्हा येशू त्याला म्हणाला, “पाहा, आता तू बरा झाला आहेस. पण पाप करण्याचे सोडून दे. नाही तर तुझे अधिक वाईट होईल!”
15 नंतर तो मनुष्य तेथून निघाला आणि त्या यहूदी लोकांकडे परत गेला. त्याने त्यांना सांगितले की, ज्याने त्याला बरे केले तो येशू

आहे.योहान 5:1-15

27 तेव्हा येशू तेथून जात असता दोन आंधळे त्याच्यामागे ओरडत चालले. म्हणू लागले, “दाविदाच्या पुत्रा, आम्हांवर दया करा.”
28 येशू आत गेला तेव्हा ते आंधळेही आत गेले. त्याने त्यांना विचारले. “मी तुम्हांला दृष्टि देऊ शकेन असा तुमचा विश्वास आहे का?”“होय, प्रभु,” त्यांनी उत्तर दिले.
29 मग त्याने त्यांच्या डोळ्यांना स्पर्श केला आणि म्हणाला, “तुमच्या विश्वासाप्रमाणे तुमच्या बाबतीत घडो.”
30 आणि त्यांना पुन्हा दृष्टि आलि. येशूने त्यांना सक्त ताकीद दिली, “पाहा, हे कोणाला कळू देऊ नका.”
31 परंतु ते बाहेर गेले आणि त्यांनी त्या प्रदेशात सगळीकडे ही बातमी पसरविलि.
32 मग ते दोघे निघून जात असताना लोकांनी एका भूतबाधा झालेल्या माणसाला येशूकडे आणले.
33 जेव्हा येशूने त्यामधून भूत काढून टाकले तेव्हा पूर्वी मुका असलेला तो मनुष्य बोलू लागला. लोकांना ह्याचे आश्चर्य वाटले व ते म्हणाले, “इस्राएलमध्ये याआधी असे कधीही झालेले पाहण्यात आले नाही.”

मत्तय 9:27-33

येशू मेलेल्यांस जिवंत करतो

शुभवर्तमान अशा प्रसंगांची देखील नोंद करते जेथे येशूने मेलेल्या लोकांस सुद्धा परत जिवंत केले. येथे एक वर्णन आहे.

21 नंतर येशू नावेत बसून परत सरोवरापलीडके गेल्यावर, मोठा समुदाय त्याच्या भोवती जमला. तो सरोवराजवळ होता.
22 याईर नावाचा यहूद्यांच्या सभास्थानाचा एक अधिकारी तेथे आला. याईराने येशूला पाहिले तेव्हा तो त्याच्या पाया पडला.
23 आणि आग्रहाने विनंति करून त्याला म्हणाला, “माझी लहान मुलगी मरावरायस टेकली आहे. मी विनंती करतो की आपण येऊन तिला बरे वाटावे म्हणून तिच्यावर हात ठेवावा.”
24 मग येशू त्याच्याबरोबर गेला. लोकांचा मोठा समुदाय येशूच्या मागे चालत होता व ते त्याच्याभोवती गर्दी करीत होते.
25 त्या लोकांमध्ये एक स्त्री होती. ती बारा वर्षांपासून रक्तस्रावाने पीडलेले होती.
26 बऱ्याच वैद्यांकडून इलाज करून घेऊनसुद्धा तिने बराच त्रास सहन केला होता. तिच्याकडे होते नव्हते ते सर्व तिने उपचारासाठी खर्च केले होते. पण ती बरी न होता. तिचा आजार वाढला होता.
27 त्या स्त्रीने येशूविषयी ऐकले तेव्हा ती गर्दीत त्याच्यामागे आली व त्याच्या झग्याला तिने स्पर्श केला.
28 कारण ती म्हणत होती, ‘जर मी त्याच्या कपड्यांना शिवले तरी बरी होईन.”
29 जेव्हा तिने त्याच्या झग्याला स्पर्श केला, तेव्हा तिचा रक्तस्राव थांबला. व आपल्या त्रासातून आपण मुक्त झालो आहोत असे तिला जाणवले.
30 येशूला ताबडतोब जाणीव झाली की, आपल्या शरीरातून शक्ती गेली आहे. तो गर्दीत वळून म्हणाला, “माझ्या कपड्यांना कोणी स्पर्श केला?”
31 शिष्य येशूला म्हणाले, “लोक तुमच्याभोवती गर्दी करीत आहेत हे तुम्ही पाहता, आणि तरीही विचारता, मला कोणी स्पर्श केला?”
32 परंतु हे कोणी केले हे पाहण्यासाठी तो सभोवार बघतच राहिला.
33 त्या स्त्रीला ती बरी झाली आहे हे माहीत होते म्हणून ती आली आणि येशूच्या पाया पडली. ती स्त्री भीतिने थरथर कांपत कोती. तिने य़ेशूला सर्व काही सांगितले.
34 येशू त्या स्त्रीला म्हणाला, “मुली, तुझ्या विश्वासाने तुला बरे केले आहे, शांतिने जा आणि त्रासापासून मुक्त राहा.
35 तो हे बोलत असता सभास्थानातील अधिकाऱ्याच्या घरून काही माणसे निरोप घेऊन आली. ती म्हाणाली, “तुमची मुलगी मेली आहे. गुरुजींना का त्रास देता?”
36 येशूने त्यांचे बोलणे ऐकले आणि तो यहूद्यांच्या सभास्थानाच्या अधिकाऱ्याला म्हणाला, “भिऊ नको, फक्त विश्वास धर.”
37 येशूने फक्त पेत्र, याकोब आणि याकोबाचा भाऊ योहान यांनाच आपल्याबरोबर येऊ दिले.
38 ते त्या अधिकाऱ्याच्या घरी आले. त्याने लोकांने मोठ्याने आकांत करताना व रडताना पाहिले.
39 तो आत गेला आणि त्यांना म्हणाला, “तुम्ही लोक रडून असा गोंधळ का करीत आहात? ही मुलगी मेलेली नाही. ती झोपली आहे.”
40 ते सर्व त्याला हसले. त्याने सर्व लोकांना बाहेर घालवून दिले व मुलीचे आईवडील व जे त्याच्याबरोबर होते त्यांना घेऊन जेथे मुलगी होती तेथे आत गेला.
41 त्याने मुलीचा हात धरला आणि म्हणाला, “तलीथा कूम” म्हणजे (लहान मुली मी तुला सांगतो, ऊठ.”)
42 ती लहान मुलगी लगेच उठली आणि सभोवती फिरू लागली (ती बारा वर्षाची होती.) ते फार आश्चर्यचकित झाले.
43 नंतर त्याने त्यांना सक्त ताकीद दिली की हे कोणाला कळता कामा नये. त्याने तिला खाण्यास देण्याविषयी

सांगितले.मार्क 5:21-43

येशूच्या आरोग्यदानाचा इतका प्रभाव पडला आहे की ज्या देशांत त्याचे नाव मोठ्या प्रमाणात ज्ञात आहे त्या देशांत इतके कमी दुरात्मे आहेत की बहुतांशी लोकांत दुरात्म्यांच्या अस्तित्वाविषयी शंका आहे कारण अनेक पिढ्यांपासून त्यांचे प्रकटीकरण दुर्लभ झाले आहे.

स्वर्गाच्या राज्याचा पूर्वानुभव

येशूने दुरात्म्यांस काढले, रोग्यांस बरे केले आणि मेलेल्यांस जिवंत केले, केवळ लोकांची मदत करण्यासाठी नाही तर त्या राज्याचे स्वरूप दाखविण्यासाठी ज्याविषयी त्याने शिकविले होते. त्या येणाऱ्या राज्यात

4 तो त्यांच्या डोळ्यांतील अश्रु पूसून टाकील. आणि येथून पुढे मरण असणार नाही. शोक करणे, रडणे आणि अथवादु:खसहन् करणे राहणार नाही. कारण सर्व जुन्या गोष्टी नाहीशा झालेल्या आहेत.”

प्रकटीकरण 21:4

आरोग्यप्राप्ती या राज्याचा पूर्वानुभव होता, यासाठी की आम्हालाही पाहता यावे की ‘जुन्या गोष्टींवर’ विजय कसा दिसेल.

आपण या ‘नवीन जगात’ राहू इच्छिणार काय?

येशू निसर्गास आज्ञा देण्याद्वारे त्याच्या राज्याचे प्रदर्शन सुरू ठेवतो – स्वतःस देहधारी ओम म्हणून दाखवितो.